werk aan de winkel

 

Gisteren niet gehandwerkt, er moest ingemaakt worden. In de schuur stond een grote doos met kweeperen en daar wilde ik nog gelei van maken. Eerst de potjes van zolder gehaald ( een heel jaar opgespaard) en goed schoongemaakt. 

  Kweeperen zijn in nederland niet zo bekend, en veel mensen weten niet wat je er allemaal mee kunt doen. Rond deze tijd zijn ze bij ons ook op de markt verkrijgbaar. Ik verwerk ze vaak in appeltaarten ( half appel, half kweepeer) of ik maak er gelei van. De gelei kan je ook over de appeltaart smeren, als deze afgekoeld is.

Ik ken geen vrucht die zo aromatisch is als de kwee, als ik bezig ben ruikt het hele huis naar kweeperen. Ik ga als volgt te werk:

Eerst alle peren wassen en met een schuursponsje voorzichtig van hun fluwelen laagje ontdoen. Daarna in vieren snijden, kost wat moeite want ze zijn behoorlijk  hard. In een pan doen. Ik gebruik een 7liter pan en vul die tot de rand met peren en doe er dan 1 a 1,5 liter water bij. Op een laag vuur laten koken tot ze zacht zijn en dan even met de pureestamper fijn maken.

Een oude theedoek in een vergiet leggen , alles erin scheppen en het sap dat er uitkomt opvangen.
Het opgevangen sap weer aan de kook brengen met Van Gilse geleisuiker (de hoeveelheden staan op het pak) en daarna in de potjes doen.

Het is even wat werk , maar de potjes vinden altijd gretig aftrek.

Ik heb een keer een potje aan mijn vriendin Yvette gegeven, en dat heeft ze achter elkaar leeg gegeten. Groetjes en een fijne dag, Gonnie.